Internationale samenwerking

De Balije van Utrecht maakte in de middeleeuwen deel uit van het grote geheel van de Duitsche Orde onder de grootmeester, die eerst in het Heilige Land, later aan de Oostzee en sinds 1525 in Zuid-Duitsland resideerde. Vanaf 1640 ging Utrecht haar eigen weg. Herenigingspogingen die tot het begin van de negentiende eeuw zijn ondernomen, liepen op niets uit. De Balije van Utrecht was een instelling voor Nederlandse edelen geworden. De enige band met het buitenland was de toelating van Duitse leden (tot 1938). 

De laatste decennia is er sprake van toenemende internationale contacten. Medewerking aan tentoonstellingen in Alden Biesen (1987) en Neurenberg (1990) was een eerste stap. Sinds de jaren ’90 zijn onderzoekers die zich bezig houden met de ordegeschiedenis actief op internationale congressen. De resultaten over de RDO-geschiedenis worden gepresenteerd in drie congresseries: de tweejaarlijkse reeks van de Internationale Historische Kommission zur Erforschung des Deutschen Ordens, de eveneens tweejarige reeks (maar dan in de oneven jaren) Ordines Militares van de Universiteit Torun in Polen en de congressen Military Orders die om de vier jaar in Groot-Brittannië worden gehouden. De wetenschappers die deze congressen bezoeken, publiceren in de congresbundels en internationale boeken en tijdschriften. 

Ook het kapittel van de RDO onderhoudt de laatste jaren steeds meer internationale contacten. Sinds 2006 worden om de drie tot vier jaar studiereizen ondernomen naar gebieden waar de orde ooit actief was: Pruisen en Lijfland (nu in Polen, de enclave Kaliningrad en Letland), Zuid-Duitsland (waaronder de burcht Mergentheim) en Apulië. Een serie charitatieve projecten lopen in Kaliningrad. Met de Deutsche Orden in Oostenrijk en Duitsland zijn er sinds 2014 contacten. De RDO is vertegenwoordigd geweest bij installaties van Familiaren en het 825-jarig jubileum, terwijl de Hochmeister in 2015 in Utrecht is geweest.